Muchy to owady charakteryzujące się jedna parą skrzydeł, chociaż niektóre gatunki są ich zupełnie pozbawione. Znajdująca się na tułowiu duża, ruchliwa głowa zaopatrzona jest w parę oczu złożonych. Ponadto na głowie znajdują się trzy przyoczka, czułki oraz narzędzia gębowe służące pobieraniu pokarmu. W zależności od pokarmu narzędzia gębowe różnią się od siebie, można wyróżnić: kłujące, liżące, gryzące lub ssące. Warga dolna u muchy stanowi ssawkę o kształcie rynienki, znajdują się w niej żuwaczki. Segmenty tułowia muchy, są silnie ze sobą zrośnięte, sam odwłok może się składać z około 10 segmentów. Odnóża muchówek są zakończone pięcioczłonowymi stopami, każda zaopatrzona w pazury lub przyssawki.
Jak wszystkie owady dwuskrzydłe, muchy przechodzą przeobrażenie zupełne. Rodzące się larwy mogą być albo mięsożerne albo roślinożerne. Larwy niektórych gatunków much mogą być pasożytami. Mucha domowa to jeden z najbardziej pospolitych owadów występujących na świecie. Niewielkiej wielkości o ciemnoszarym tułowiu z charakterystycznym brzęczeniem, znajdują się prawie w każdym domu. Złożone oczy zapewniają temu owadowi 360 stopniowy kąt widzenia. Owad ten porusza się z prędkością średnio 8km/h uderzając przy tym skrzydłami około 200 razy na sekundę. Pojedyncza mucha żyje ok 4 tygodniu, chociaż w niektórych budynkach potrafi w stanie anabiozy znacznie wydłużyć swoje życie. Jesień jest momentem zabójczym dla much, które są dziesiątkowane przez grzybice.
Dorosłe muchy żywią się głównie substancjami płynnymi. Twardy pokarm jest rozpuszczany śliną – poddawany etapowi wstępnego trawienia. Samica jest w stanie złożyć w ciągu całego swojego życia do 2 tysięcy jaj. Larwy potrafią rozwijać się w gigantycznej ilości w dogodnych dla nich warunkach. Owady te są dużym zagrożeniem epidemiologicznym. Na powierzchni ciała mucha jest w stanie przenosić nawet do 6 milionów mikroorganizmów, w tym powodujące tak groźne choroby jak: dur brzuszny, dyzenteria, cholera, gruźlica, polio czy wąglik.
Muchy są aktywne w dzień, lubują się w ciepłych oraz nasłonecznionych powierzchniach. W budynkach w chłodne oraz niesprzyjające pogodowo dni muchy odpoczywają w ścianach lub podłogach. Na zewnątrz ich miejscami odpoczynku są płoty, rośliny, puszki oraz podobne elementy.